Verslag van de regiobijeenkomst op 22-03-2015
bij Ton Meijer
Deze regiodag, gehouden bij en door Ton Meijer in zijn gastvrije museum R-Evolution, begon wat
traag op gang te komen. Wellicht hadden wat IPMS-ers moeite met het opstaan. Moet kunnen toch!
De bezoekers druppelden gestaag binnen, het aantal modellen wilde de tafel echter niet volledig
vullen. Dit zou een korte weergave kunnen worden ware het niet dat de modellen an zich wel voor
wat gesprekstof zorgden. Was het niet om de oudheid van de kit, onbekend merk, of de bekende
mispassingen van een bepaald merk. Veel of heel veel leden, gezelligheid, bijpraten, kitjes
bekijken daar draait het om. In Ton zijn museum is genoeg te zien en te lezen als je nieuwsgierig bent.
Allereerst even aangeven dat Ton en Jaqueline flink uitpakten voor de interne mens. De koffie
vloog er door heen. De rijkelijk gevulde soep ook, de broodjes deden het qua doorloop minder
goed. Het natje ging voor het droogje zullen we maar zeggen! Ook dozen veranderden van eigenaar.
Maarten kon met zijn 1/72 modellekes nog stiekem thuiskomen en Colin (hij was jarig vandaag!)
gaf zijn Do 26 van Mach een ander thuis. Wie weet wordt het toch nog iets met deze kit.
Gemist hebben we enkele lokale jongens. Ron Brown was deze keer zelf onder het (modelbouw)mesje terecht
gekomen. Over pakweg 6 weken moet ie weer de oude zijn. Sterkte Ron!. Bernard Bruins verkeert
zondags meestal in het water, vandaag was hij in het museum te vinden. Van die gelegenheid werd
gebruik gemaakt om hem weer eens een ouderwetse dia-avond in april aan te leunen. Ook oud IPMS-ers
wisten de locatie nog te vinden. Dit positieve virus zit goed in het bloed!
Nu even snel naar de resultatentafel.
Een mooi plaatje leverde de Sukhoi Su-47 'Berkut' van
Rob van Riel. Pikzwart en een exoot op zich. In het Russisch: Сухой Су-47 Беркут oftewel
'Golden Eagle') heeft de NAVO-codenaam Firkin. <RED: Sukhoi is al verwarrend genoeg zonder
een mengel van tweedehands info en op het web zoeken, dus ik kaap het verslag vanaf dit punt even>
Sukhoi wil nog wel eens typenummers hergebruiken (ik verdenk ze er van dat ze er stiekem lol in
hebben om de buitenwacht op deze manier te verwarren en te pesten), en de Su-47 is geen uitzondering;
deze heeft eerst bekend gestaan als Su-37, en volgens Wikipedia ook ooit als Su-32, al heb ik dat zelf
nooit gezien. Su-32 is daarna gebruikt voor de bommenwerper versie van de Flanker, die voor de grap
ook wel aangeduid wordt als Su-34. Su-37 is na gebruik voor dit toestel overgegaan op een experimentele
variant van de Su-27 (voor wie de draad nog niet kwijt is: die Su-37 was op zijn beurt een variant met
thrust vectoring motoren van de eveneens experimentele Su-35, en het Su-35 nummer is daarna weer uitgedeeld
aan de tweede generatie Flankers, die het gebruik maken van de resultaten van de Su-35 en Su-37 experimenten).
Het is niet helemaal duidelijk wat het doel van de Su-47 (of hoe we hem ook willen noemen) was. De vaakst
gehoorde theorie is dat het een puur experimenteel toestel was, in de trand van de
X-29, maar persoonlijk acht ik het waarschijnlijker
dat het toestel wel degenlijk bedoeld was als een pre-production versie van wat een operationeel toestel had
moeten worden; zuivere research toestellen hebben zelden hardpoints voor wapens en een inwendig bommenruim.
Het ziet er echter naar uit dat de Russische luchtmacht toch besloten heeft supermanouvreerbaardheid te
laten voor wat het is, en zich richting stealth te begeven, zoals te zien in de
PAK-FA, waardoor de Su-47 een dood spoor werd.
<RED: einde kaping>
Naast deze uitgebreide uitleg was Rob's volgende inbreng voor iedereen een begrip: de C-47 'Dakota'.
Over dit type kun je soms ook niet uitgediscussieerd raken. Doen we nu ook niet. Aan zijn nog net
zichtbare invasiestrepen kun je zien hoe het kort na de invasie in Normandië 1944 gevlogen heeft.
Rob heeft zich op dit toestel en de ondergrond met figuren goed uitgeleefd.
<RED: Het plaatje hiernaast is van internet gebietst, en laat een toestel van hetzelfde squadron in hetzelfde
tijdsframe zien>
Arie Vos had op de vorige regiodag zijn Leopanther in wording laten zien. Nu was hij af! En het is
op schaal een zeer geslaagde nabootsing van de echte omgebouwde Leopardtank tot een Panthertank zoals
deze te zien in de film 'A bridge to far' en vergelijk het maar eens met de foto <RED: wederom het
betere browse-en-bietswerk; waarschijnlijk een screenshot uit de film>. Met de Duitse
figuren komt de grootte van de tank goed tot uiting. Wie een kentekenplaten zoekt bij tanks vindt
'KX-19-61' op de M24 Chaffey zoals het type door de Nederlandse Landmacht in de jaren 50 is gebruikt.
Naast het rijdend materieel werd er ook wat afgelopen getuige deze Britse parachutisten.
Moderner materieel leverde Marcel Platje aan. Zijn Mirage F1 en Mig 29 'Fulcrum' van de Iraakse
Luchtmacht waren het aanvliegen van de Arabische coalitie
wel waard. Marcel heeft aan de cockpits extra aandacht besteedt. Het camaouflagepatroon ziet er ook
prima uit.
Mijn eigen bijdrage aan dit kleurrijke tafelgebeuren is deze Russische Landlease Bell P-39 Airacobra.
Met al de opschriften zag het in de 'Grote oorlog' (WW2) er stoer uit. De kit is van HobbyBoss maar
heeft helaas onjuiste luchtinlaten in de vleugels. De oversized en in aanbouw (1/48) Stuka Ju87 G-1
van een oude Monogramkit wordt uit scratch upgraded. Luchtinlaten, radiatoren en rompdelen aanpassen
en een hoop plamuren. Nog meer oversized is de 1/32 Trumpeter Swordfish Mk1. Deze wordt omgebouwd tot
een Mk2 zoals deze dienst deed bij het 860Sq. FAA bemand door Nederlandse crews. Een uitdaging want in
januari 2016 moet hij klaar zijn.
Godfried heeft zin gekregen in het bouwen van maar liefst 2 Martin M-167 'Maryland' vliegtuigen. De kit
komt van Ark-Models. Ze hebben wat weg van Frog of komen uit de voormalige Oostblok-regio. Een goed begin
is het halve werk en het model zit al aardig in de verf.
Heimen laat zien dat het hem om het plezier te doen is met zijn Me109G, Avro Anson en Gloster Gladiator.
Alle zijn 'Oldies' van Airfix. Wie denkt bij het zien van deze kistjes nou niet met plezier terug aan de
jaren 60-70 van de vorige eeuw? Het gevoel blijft plakken.
Elke regiodag in Zuid is een gezellige hobbydag. Soms kun je zelfs komen plakken. Maar zeker is één ding.
Je gaat nooit weg met lege handen, maag of leeg hoofd. Daarom zijn het voor ons 'lijmsnuivers' feestdagen.
Ik kijk er altijd weer naar uit. Ton en Jaqueline, jullie hebben ontzettend je best gedaan en er weer een
geslaagde dag van gemaakt. We kijken weer uit naar de volgende in April in Eindhoven. Iedereen bedankt, Hans
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
 |
 |
terug naar het begin van Polleke.
naar de AGENDA.
terug naar het begin van deze pagina.